بلوچی تامر ءُ جنک ءِ ضرورت۔۔۔

شپچراگ بلوچ

من پیش ءَ مدام ھمے گُشتگ کہ شاعر عکساں گوں دِلساچیں رنگاں ساچیت، شاعر ءِ سوب مندی ءُ بے سوبے ءِ مستریں راز ھمیش اِنت کہ آ اے رنگ ساچی ءِ رِپکاں چِنکہ بلد اِنت۔۔۔ بلے کِسہ ساچ ءِ گپ دگرے، کِسہ ساچی ءَ سرجمیں لوٹاں چہ ابئید کردار دیم ءَ کنگ لوٹ اَنت ءُ چاگردی زند ءِ کردارانی نفسیات ھم زانگ لوٹیت۔ پدا کِسہ ءِ دو دروشم بنت، یکے وانوک ءَ سر کنگی اِنت ءُ دومی پیشدارگ لوٹیت(بزاں فلمی کِسہ)۔۔۔۔ دومی لس نبشتانک ءُ کِسہ ءِ ھم بلاھیں فرقے، نبشتانک ءَ ترا وت ءَ گپ جنگ ءُ لوٹیت ءُ دومی سرپد کنائینگ لوٹ اَنت ءُ کِسہ ءَ ترا کردار گپ فرمایگ لوٹ اَنت۔ پمیشا کردارانی گپ فرمایگ ءَ بلاھیں زانتے لوٹیت ءُ چاگرد ءِ نفسیات ءُ سرجمیں تک ءُ پیچ ءُ ھما چاگرد ءِ نشتگیں مردمانی تب ءُ مئیل زانگ لوٹ اَنت۔ پمیشا کِسہ گوں چاگرد ءِ رویہ ءُ زندمان ءَ بندوک اِنت۔ اگاں کِسہ ساچ ھمے کردار ساچی ءِ کمال ءَ چہ بے سوب بہ بیت تہ بزاں آ جوانیں کِسہ ساچ اِت نہ کنت۔۔

کِسہ ساچ ءَ اے ھم چارگ لوٹ ایت کہ منی راج زند ءِ کجام گپچلاں گوں دوچار اِنت۔ چاگرد ءِ راستیں دروشم کجام اِنت۔ کجام کردانی درنگازی گوں مرچیگیں چاگردی راستیاں گوں بندوک اِنت۔ چاگردی زند ءِ کجام کردانی درنگازی چاگرد ءِ تب ءَ کپت کن اَنت۔ پدمنتگیں چاگرد ءِ کجام راستیاں کہ چاگردی زند ءِ سگ ءُ اوپار ءَ اَنت۔ دومی چاگردی زانت تاں کجام ھد ءَ سر اِنت۔ بزاں چاگردی راستیانی زانگ ءُ گوں انچیں پچیں ءُ ارزانیں رنگے ءَ آ کردانی درنگازی کہ آھاں چاگرد ءِ لس مھلوک پوہ ءُ سرپد بہ بیت۔ بزاں چاگرد ءِ عکساں گوں مھلوک ءِ زانت، تب ءُ مئیل ءُ نفسیات او سگ ءُ اوپار ءِ مطابق ءَ درنگازگ کِسہ ساچ ءِ مستریں سوب مندی اِنت ءُ اے ردا اگاں ما بلوچ تامری کِسہ ساچ واجہ شریف بے وس ءَ بچاریں تہ زانگ بیت کہ آئی ءِ ساچ اِتگیں رنگ بازیں تیکنیکی ردیاں ابئید ھم مرچیگیں چاگردی لوٹانی پدا اَنت ءُ کردار کشی ءِ جوانیں صفت ھم آئی ءِ ساچ اِتگیں کِسہانی تھا است اِنت۔ پدا کردار نگاری من اے چیز ءَ ھم سرپد نہ باں کہ کِسہ ساچ مُلا ءَ ملا ءِ وڑا ءُ دانشور ءَ دانشور ءِ وڑا گپ بہ فرمائیت۔ بلکیں چاگردی زانت ءِ مطابق ءَ لس چاگرد ءِ کردار کشی گوں انچیں وڑی ءَ کنگی اِنت کہ آ کردار کشی چاگرد ءِ سگ ءُ اوپار ءُ تب ءُ مئیل ءِ مطابق ءَ بہ بیت۔۔۔ اگاں ناں انچیں فلسفیانہ رنگ ءُ وتگڑیں راستی کہ آ چاگرد ءِ زانت ءُ سرپدی ءُ لس چاگرد ءِ سگ ءُ اوپار ءَ ڈن بہ بنت، گُڑا بے سوب بنت ءُ کسے دردانی دوا بیت نہ کن اَنت۔ چیاکہ فلسفہ دگہ چیزی ءُ کِسہ دگہ۔۔۔۔۔۔

منی گپانی مول ءُ مراد کسے دِل آزاری نہ اِنت ءُ ناکہ کسے ایر جنگ۔۔۔ بلے لھتے راستی اَنت کہ درنگازگ لوٹ اَنت۔۔ دگہ واجہے ”توار ھالتاک” ءَ ھمے گپ جتگ اَت کہ شریف بیوس فلم سازی نہ اِنت۔ بلے حنیف شریف مزنیں کواس ءُ زانتکاریں کِسہ ساچے۔ بلے من گُشاں واجہ ادا کس ارسطو ءُ افلاطون نہ اِنت۔ردی الم بنت، بنی آدم خدا نہ اِنت۔ بلوچی کِسہ ساچی ءِ دُنیا ءَ ھرکس وتی وس ءِ مطابق ءَ ھمینکہ کار کنگ اِنت ۔ آھاں سد سلام اِنت۔ بلے ردی ھرکسے تھا بنت۔ اصل گپ اِش اِنت کہ مارا اگاں زانتے است ھما ردی ڈسگ لوٹ اَنت۔ ناکہ یک ”تامرساچ” ئے دومی ءَ موازنہ کنگی اِنت ءُ حنیف شریف ساڑاھگی اِنت ءُ شریف بیوس ایرجنگی اِنت۔ گپ اِش اِنت ردی ھرکسے تھا بنت۔ ڈاکٹر حنیف شریف وتی گدار ”ھور گوارگ ءَ اِنت” ءِ تھا سفر کنوکیں سرمچار مرد ءَ ھور گوارگ ءِ سھت ءَ ھم تُنیگ کنت۔ ھور ءَ آپ ءِ ضرورت نہ بیت چیاکہ آپ سک باز اِنت۔ او پدا ھور ءِ وھد ءَ مردم ءَ بے آپ ءَ ھم ھوشام نہ جنت۔ دومی فلم ”بالاچ” ءِ تھا زالبولانی گِر ءُ بند ءِ بابت ءَ ھما گپ کہ درنگازگ بیتگ اَنت۔ آ کردار گوں بلوچ چاگرد ءَ ھچ وڑا ھور بیت نہ کن اَنت۔ چیاکہ بلوچ چاگرد ءَ زالبول ھچ وڑا غلام نہ اِنت ءُ آجو اِنت۔ لھتے ملایانی کرداں تو گوں سرجمیں بلوچ چاگرد ءَ ھوار مہ کن۔ زالبولانی گِر ءُ بند ءِ بابت ءَ کمے جیڑہ کہ است اَنت۔آ پاکستانی ملایانی ٹیکی اِنت ءُ غلامی سنچ ءِ بخشتگیں داد اَنت۔ اگاں ناں ترا زالبولانی آجوئی ءِ بابت ءَ ترا مرچی ءَ چہ صد سال پیش صدو ءُ ھانی ءُ مھناز ءُ گراناز ءِ کِسہ گیر آرگی اَنت کہ بلوچ چاگرد ءَ زالبول ءِ چونیں کردے بیتگ۔ مارا دُشمن ءِ داتگیں سنچ ءَ ابئید بلکیں غلامی درنگازگی انت۔ غلامی ءِ اسباب زانگ لوٹ اَنت۔۔۔لھتے ملایانی ردیانی سوب ءَ ترا سرجمیں چاگرد میار بار کنگی نہ اِنت۔۔ بلے اے منی سرھال نہ اِنت۔ او ناکہ من سنگتی ءُ ذاتی پسند ءُ ناپسند ءِ بنیاد ءَ کسے ءَ ایرجنگ ءُ دومی ءَ ساڑاھگ لوٹاں، چیاکہ بُت تراشی ھم منی کار نہ اِنت۔۔۔۔


نو گپ کہ ماں بلوچی فلماں ”جنک” ءِ زیرگ ءِ کئیت کہ بازیں کواس ءُ زانوگر ھمے گپ ءَ جن اَنت۔ واجہاں اے انو مئے جیڑہ نہ اِنت۔ او ما بس گپ جن ایں، وتی آزاد خیالے ءَ منارینگ لوٹ ایں، بلے ما غلامیں، پمیشا غلامی سِنچ ءِ چیر دیگ ءِ ھاترا مارا مدام غیرت دیم کئیت۔ اے غیرت واجہاں مئے غلامی سِنچ ءِ چیر دیگ ءِ جُہد اِنت کہ جنک اسکرین ءِ دیم ءَ میا اَنت، عیب اِنت۔ اے غلامی سنچ ءِ بیماری ءَ من ءَ ھم گور جتگ ءُ ترا ھم، پمیشا ما بس وتی آزاد خیالے زاھر کنگ ءِ ھاترا بس گپ جنیں، بلے ما وت ھما وھد ءَ برداشت کُت نہ کنیں کہ ھمے ”جنکی” کرد مئے وتی سیاد ءُ وارثے بہ بیت۔ وھدیکہ غلامی ءِ سانکل بہ پُرشاں گُڑا وھد ءِ ھمراھی ءَ اے غلامی ءِ ناھودگیں سِنچ ھم ھلاس بیت ءُ جنک ھم اسکرین ءَ کاینت، وسرا دل ءَ مہ ور اِت ءُ وتی وھد ءَ زوال مہ کن اِت۔ بلے انو اے جنکی کرد ءَ ما کس برداشت کُت نہ کنیں۔۔۔ من شمارا پدریں مثالے دیاں۔۔ ھما گوادر ءِ سنگت ”کیا صدو” فلم ءِ ساچگ ءِ چِن ءُ لانچ ءَ بیتگ اَنت، آھانی واھگ ھم بیتگ کہ ”صدو” کردار ءَ ”جنکے” زیرگ بہ بیت۔ بلے آ سنگتاں چہ ”وکاب کوھی” آنی نیمگ ءَ بیھار رستگ کہ اگاں اے کار ءَ بہ کن یے گُڑا ذمہ وار شما وت بہ یے۔۔۔۔ بلے کئے اِنت کہ راستی ءَ ایر بُرت بہ کنت۔۔۔اگاں کسے دل آزاری بیتگ من ءَ معاف کن اِت۔۔۔
دلگوش:   14مئی2012