گشنت یک شپ ئے ماں تربت
ءِ نزیک ءَ شاہوکارے ءِ یک دیوان ئے اڈداتگ ات۔ اے دیوان ءِ ازکاری ءِ چم و پونز
میراشرف ات۔آئی ءِ وش گٹی گوں سازوزیمل ءِ براہندگی ءَ یک عجیبیں چزّے اَت۔ دل
پرینچ و گوشداروک ءِ مہلوک وتی حال ءِ سرا بے سدوعشق ءِ حقیقی ءَ دچار اِتنت۔ہنچو معلوم
بوت کہ میر اشرف ءِ توار نہ انت بلکیں یک ساحرے ءِ سحرات۔ہمے سازو زیمل ووش گٹی ءِ
توار پروشیت ءُ جنگل ءَ اژدِھا ءِ گوش آسربیت۔اژدِھا چہ ہونڑا در کپیت دیم پہ
دیوان ءِ نیمگ ءَ راہدگ بیت۔ میر اشرف ءِ وش گشی توار اژدِھاءِ ہمنچو اسرکنت کہ
اژدِھا ءَ نزانت کہ مھلوک ءِ دیوان انت۔آٰئی ءَ وتی مزنیں لوسان ءَ پچ شانت وتنا
کچءَ لوڈگ ءَ لگیت۔کہ دیوان کروسانی بانگ ءَ آسر بوتگت۔ وکتے مہلوک ءَ سماہ کرتگت
آ چیو گیند انت۔یک سہاھیں اژدھا ءِ سرچنڑینگائنت۔دیوان دّر کدی اژدھا ءَ چارنت
اوکدی میر اشرف ءِ نیمگ ءَ چارنت۔دیوان ءِ دیوان ءِآسری ءَ اژدھا وتی راہ گیت ءُ
درَوت۔میر اشرف گچکی قبیلہ ءِ یک شاخ؛؛ ورزئی؛؛ ءِ چم و چراگ انت ازمکاری خدائی
داد و بہرانت۔خدائے منشا انت۔کہ اے داد ءَ کجام مردمءِ داد بہر وار بکنت۔ ازم کاری
و وش گشی۔میر اشرف ءِ بہرو ونڑءَ کپتگت۔آئیءِ ازکاری سک بز خاصیں دیوانانی ساہ و
جان انت۔ انگہ ازم کاری ووش گشی بازاری بہ بیت۔ آئی تہا وزن نہ بیت بلکیں سبکیّ
ودی بوت کنت۔بلے میر اشرفءِ ازم کاری چرے پولنگءَ چٹ پہک انت۔ازم کاری ءِ پڑءَآئی
ء زانتکاری و وش تواری راج ءِ واسطہ یک گنج ایت۔پمیشا دورو دراجیں ھندانی مردم
آئیءِ وش درگالیءُ تھام داریں توار ءِ ہنچو ہدوناک اتنت۔کہ آیان چہ گسءَ دراج
کشّیں پند جتگ ءُ دیوان ءَ شتگ انت۔مہلوک دیوان ء،تہا تنا کچ ءَ تنکا سرانت ۔کہ
میر اشرف ءِ دل سندیں توار آیانی گوش ءَ نہ کپنت۔گشنت میر اشرف ہمک وھد سردار
میرمحراب خان ءِ سنگت و ہمراہ ات پیشکہ آئی ازم کاری ووش تواری بازاری مہپلءَ آسر
نہ بوتگنت میر محراب خان ءِ مہر ءُ دوستی ء ساھگ ءَ میر اشرف ءِ سراہنچوں
مانکشیتگت کہ محراب خان یک اشارہے ءِ سرا دیوان گومائی وش تواری ءَ گرم گیت۔۔بلوچ
ازم کار،مدام اوشتنت وتی ازم کاری و وش گٹی ءِپرچارءَ کنت۔اے پیما دیوان ءِ زیمل و
ساز ءِ توار دل و جگر ءَ سنداں کنت وتی حُب و مہر ءِ تہا گمسار کنت۔یک گشتاں میر
محراب خان سوروآروس ءِ دعوتءَ ،،تمپ،،ءِ یک امیر زادگ ئے نزیکا داشتگت۔میر اشرف
ہمے دعوتءَ اھتگ ات وھدے سور وآروس ءِ رسم آسر بوتنت۔گڑا مہلوک ءَ گوں محراب حان
میر اشرف ءَ وتی نزیکا لوٹائینت و گشت کہ چہ دور ودر ءَتربت ءِتئ توار ءِ اشکنگ ءَ
اھتگ انت۔ باید انت کہ گوں تئ وش گشی ءِ توار ءِ کمک ءَ سازوزیمرانی دیوان
ئےاڈبگیت۔پرچیکہ مہلوک تئ درگالی ووش تواری ءِ چکاس ءَ اھتگ انت۔ میر اشرف کموکیں
وتی حیالانی زرءِ تہا کپت و گشت ئے کہ شما لوٹ ات کہ اے شپ ءَ سوری سالونک یکجاہ
مہ بنت۔ چوکہ میراشرف ءَمیر کحراب خان ءِ گپ و حبرءِتوار ءَ سجّہ ایں مہلوک ءِ واب
ءَ را پروشیت سحر کنوکیں توار ءَ مہلوک باہند کرتگ انت چارنت کہ سوری سالونک برزی
ماڈی ءَ نشتگ انت دیوانءَندارگ کنگا ئنت وھدے دیوان آسر بوتنت میر محراب خانءَ گوں
جوش ءَ میر اشرف ءِ پیشانی بوسہ دات ءُ گشت ئے کہ بلوچ قوم مدام تئ ازم کاری ءِ
سرءَپہربندایت۔
گشنت یک شپ ئے ماں تربت
ءِ نزیک ءَ شاہوکارے ءِ یک دیوان ئے اڈداتگ ات۔ اے دیوان ءِ ازکاری ءِ چم و پونز
میراشرف ات۔آئی ءِ وش گٹی گوں سازوزیمل ءِ براہندگی ءَ یک عجیبیں چزّے اَت۔ دل
پرینچ و گوشداروک ءِ مہلوک وتی حال ءِ سرا بے سدوعشق ءِ حقیقی ءَ دچار اِتنت۔ہنچو معلوم
بوت کہ میر اشرف ءِ توار نہ انت بلکیں یک ساحرے ءِ سحرات۔ہمے سازو زیمل ووش گٹی ءِ
توار پروشیت ءُ جنگل ءَ اژدِھا ءِ گوش آسربیت۔اژدِھا چہ ہونڑا در کپیت دیم پہ
دیوان ءِ نیمگ ءَ راہدگ بیت۔ میر اشرف ءِ وش گشی توار اژدِھاءِ ہمنچو اسرکنت کہ
اژدِھا ءَ نزانت کہ مھلوک ءِ دیوان انت۔آٰئی ءَ وتی مزنیں لوسان ءَ پچ شانت وتنا
کچءَ لوڈگ ءَ لگیت۔کہ دیوان کروسانی بانگ ءَ آسر بوتگت۔ وکتے مہلوک ءَ سماہ کرتگت
آ چیو گیند انت۔یک سہاھیں اژدھا ءِ سرچنڑینگائنت۔دیوان دّر کدی اژدھا ءَ چارنت
اوکدی میر اشرف ءِ نیمگ ءَ چارنت۔دیوان ءِ دیوان ءِآسری ءَ اژدھا وتی راہ گیت ءُ
درَوت۔میر اشرف گچکی قبیلہ ءِ یک شاخ؛؛ ورزئی؛؛ ءِ چم و چراگ انت ازمکاری خدائی
داد و بہرانت۔خدائے منشا انت۔کہ اے داد ءَ کجام مردمءِ داد بہر وار بکنت۔ ازم کاری
و وش گشی۔میر اشرف ءِ بہرو ونڑءَ کپتگت۔آئیءِ ازکاری سک بز خاصیں دیوانانی ساہ و
جان انت۔ انگہ ازم کاری ووش گشی بازاری بہ بیت۔ آئی تہا وزن نہ بیت بلکیں سبکیّ
ودی بوت کنت۔بلے میر اشرفءِ ازم کاری چرے پولنگءَ چٹ پہک انت۔ازم کاری ءِ پڑءَآئی
ء زانتکاری و وش تواری راج ءِ واسطہ یک گنج ایت۔پمیشا دورو دراجیں ھندانی مردم
آئیءِ وش درگالیءُ تھام داریں توار ءِ ہنچو ہدوناک اتنت۔کہ آیان چہ گسءَ دراج
کشّیں پند جتگ ءُ دیوان ءَ شتگ انت۔مہلوک دیوان ء،تہا تنا کچ ءَ تنکا سرانت ۔کہ
میر اشرف ءِ دل سندیں توار آیانی گوش ءَ نہ کپنت۔گشنت میر اشرف ہمک وھد سردار
میرمحراب خان ءِ سنگت و ہمراہ ات پیشکہ آئی ازم کاری ووش تواری بازاری مہپلءَ آسر
نہ بوتگنت میر محراب خان ءِ مہر ءُ دوستی ء ساھگ ءَ میر اشرف ءِ سراہنچوں
مانکشیتگت کہ محراب خان یک اشارہے ءِ سرا دیوان گومائی وش تواری ءَ گرم گیت۔۔بلوچ
ازم کار،مدام اوشتنت وتی ازم کاری و وش گٹی ءِپرچارءَ کنت۔اے پیما دیوان ءِ زیمل و
ساز ءِ توار دل و جگر ءَ سنداں کنت وتی حُب و مہر ءِ تہا گمسار کنت۔یک گشتاں میر
محراب خان سوروآروس ءِ دعوتءَ ،،تمپ،،ءِ یک امیر زادگ ئے نزیکا داشتگت۔میر اشرف
ہمے دعوتءَ اھتگ ات وھدے سور وآروس ءِ رسم آسر بوتنت۔گڑا مہلوک ءَ گوں محراب حان
میر اشرف ءَ وتی نزیکا لوٹائینت و گشت کہ چہ دور ودر ءَتربت ءِتئ توار ءِ اشکنگ ءَ
اھتگ انت۔ باید انت کہ گوں تئ وش گشی ءِ توار ءِ کمک ءَ سازوزیمرانی دیوان
ئےاڈبگیت۔پرچیکہ مہلوک تئ درگالی ووش تواری ءِ چکاس ءَ اھتگ انت۔ میر اشرف کموکیں
وتی حیالانی زرءِ تہا کپت و گشت ئے کہ شما لوٹ ات کہ اے شپ ءَ سوری سالونک یکجاہ
مہ بنت۔ چوکہ میراشرف ءَمیر کحراب خان ءِ گپ و حبرءِتوار ءَ سجّہ ایں مہلوک ءِ واب
ءَ را پروشیت سحر کنوکیں توار ءَ مہلوک باہند کرتگ انت چارنت کہ سوری سالونک برزی
ماڈی ءَ نشتگ انت دیوانءَندارگ کنگا ئنت وھدے دیوان آسر بوتنت میر محراب خانءَ گوں
جوش ءَ میر اشرف ءِ پیشانی بوسہ دات ءُ گشت ئے کہ بلوچ قوم مدام تئ ازم کاری ءِ
سرءَپہربندایت۔