ڈاکٹر حنیف شریف
لیاری ءَ داوا اِنت ،
منی مات نسیمہ ہمودا اِنت ،منی دو گُہار زتک ، پہل کن اِت سے گُہار زتک باور ،
ساربان ، مہروان ہم ہمودا اَنت ۔ مہروان نوکی پیداک بوتہ ءُ باور ہشت 8 سال ئیگ
اِنت ،من مات ٹیلی فون کُت گُشت ئے آپ نیست ، ورگ نیست ، ءُ تیرانی توار چہ دُور
ءَ پیداک اَنت ، پدا ٹیلی فون منی گُہار زتک باور ءَ زُرت ۔ منا حال ئے دات کہ آئی
ءِ اسکول پولیسءَ بند کُتہ ۔ آئی ءَ چار 4 روچ اِنت کہ وانگءَ نہ شُتہ ، آئی ءِ
لوگ پولیسءَ تیر جتہ، آئی ءِ پت ءِ موٹر سائیکلے پرْوشتہ ، بلے آ گرْیوگءَ نہ اِنت
۔ شیتانی ءَ نہ اِنت ۔ ہچ لوٹگ ءَ نہ اِنت ۔ آئی ءَ منا گُشت کہ منی ءُ وتی ماتءَ
دلبڈّی دئیگ ءَ اِنت کہ مَے مردم باج بَر اَنت ۔ پولیس تچیت ، پولیس مئے بازارءَ
اتک نہ کنت ۔ آگپ جنان اَت ءُ من جیڑگءَ اِتاں کہ ہئو نوں آ مزن بُوہان اَت ۔نوں آ
سرپد بُوہاں اَت کہ اگاں آ بلوچے ءُ آئی ءَ زندگ بُوہگی اِنت گُڑا سرکار ءِ دیما
اوشتگی اِنت ءُ اے مُلکءِ خلاف ءَ جنگ الّمی اِنت ۔ من جیڑ اِت شرّ اِنت ما وتی
گوْنڈُو بلکیں اِنچو زُوت سرپد کُت مہ کُتیںاں بلے جنگ ءَ سرپد کُتگ اِتاں ۔۔۔