سرشون پکیر شاد، میر نادل سردار زئی ۔بھرام شیر امیری
نَدکش ءُ رِد ءُ بند ۔اَبداللہ میر"
،،،،------،،،،-----،،،،،
آ نگور پیشی دوروان جوان اَت
سردار سوبان ءُ مُلک اَبُرشان اَت
باھو تاں دشتیاری پراوان اَت
یار مھمد تیگانی نِگھپان اَت
کیچ تاں میناب بستگیں راج اَت
دست ئِے پہ بَرّ ءُ آرباں دراج اَت
بادشاھانی نیست اَت ئِے ھاجت
میر نواب ھان راسکی ۔میر ھسن ھان ناروئی ءُ میر دوستین سربازی یک روچے شور ءُ پت ءَ یک کن اَنت آ چہ وتی ھند ءُ دمگاں درکاینت ماں اے دگہ ھند ءُ دمگاں مالیات ءُ ملام ءُ دہ یک گران کن اَنت تاں باھو دشتیاری ءِ دمگ ءَ کاینت ءُ دار، انت اے گپ بے ھال کنگی ءُ دل ءَ برگی نہ انت کہ ایشانی مستر ءُ سرکماش میر نواب ھان بیت ءُ آ دوئین پہ آئی ءِ کمک ءَ ھمراہ بنت رند ءَ آ یک کاسدے ماں باھو ءَ پہ میر یار مھمد جدگال ءِ نیمگ ءَ راہ دنت ءُ آئی گش ایت کہ شما باھو دشتیاری ءِ دمگانی نندوکیں مردم من ءَ مالیات ءُ دہ یک بہ دی اِت اگاں نہ گڑا شما چہ اے ھند ءُ دمگاں دربیا ات ءُ ماں بیلہ ءَ برو اِت پرچا کہ شما جام ءُ جدگال ات اے شمئے ھند ءُ دمگ نہ انت اگاں نہ گڑا پہ جنگ ءِ تیاری ءَ بہ کن ات ۔ اے درگت ءَ لچہ کار وتی لچھے گالانی تہ ءَ چش درشان کنت
*میر نواب بیاتکیں گوں پوج ءُ بُنگاہ ءَ*
*یار مھمد ھان شما دئیت ڈاہ ءَ*
*ایر کپ چہ نکشیں گواتگر ءِ ساہ*
*ھاکمی جُلّ ءُ شاھی درگاہ ءَ*
*ھُلکھاں بل ءُ گر وتی راہ ءَ*
*یار مھمد ھان ءَ گُشتگ درھال ءَ*
*اے شپ ءَ روچ کنت ھداتالا*
*سُھبی وتی براتانی گراں ھال ءَ*
واجہ یار مھمد جدگال کاسد ءِ پسو ءَ گش ایت کہ اے پیسلہ ءَ ایوک ءُ تھنا کت نہ کن آں من باندا چہ وتی آ دگہ مردماں جست کناں ءُ شمارا ھال دیاں من ءَ چہ ابید میری اَبدی ۔میر سوبان ۔میر داد کریم ھم اے راج ءِ کماش ءُ مھتر انت گوں آیاں شور ءُ سلاہ کن آں ۔بلے میر نواب ھان ءَ کاسد گوں بیھار ءِ دروشم ءَ کلوہ کرتگ اَت دیمتر ءَ لچہ کار وتی گالاں چُش، درشان کنت ءُ گش ایت
*ھما میر نواب گمراھیں ھوسناک ءَ*
*یار مھمد جدگالی تو مہ جن جاک ءَ*
*گوں من ءُ بِرّاں تو مہ دار واکءَ*
*من ترا نیلاں باھو ءِ ھاک ءَ*
*زیر وتی گنج ءُ زیور ءُ مالاں*
*باھو ءَ نیلاں جام ءُ جدگالاں*
*بیلو ءَ چارین اِت، وتی مالاں*
دومی روچ ءَ یار مھمد وتی نپر ءُ مردماں ماں باھو ءُ دشتیاری ءِ دمگاں چُشکہ ۔چُرّک. دیرمان ۔تلانگ ۔رُونجو۔مُنّک ۔گِنّار۔ندک۔بُنوہ۔ تل۔کوچو ءُ ایدگہ کش ءُ گور ءِ دمگاں راہ دنت ءُ ھند ءُ دمگی درستیں کماش، ءُ راجی سروکاں ھال دنت، کہ بیا میر نواب ھان ءِ کلوہ ءُ کاسد پہ مالیات ءُ دہ یک ءِ واست ءَ آتکگ شمئے ھیال چی انت۔ اے بابت ءَ لچہ کار وتی ھیالاں چُش، درشان کنت ءُ گش ایت ۔
*یار مھمد ھان ءَ بَد، برتگ چَرے گالاں*
*زِوت ءُ سوار بوتگ آ وکاب بال ءَ*
*داد کریم راھانی سُبک نال ءَ*
*اَبدی ھان اَت گوں تنگھیں تاجءَ*
*اللہ بکش اَت گوں بُنّو ءِ راج ءَ*
*سابرو کوہ دیم ءَ نہ دنت باج ءَ*
*کپتگ انت مرد پہ لشکر ءِ دراج ءَ*
*چُرّک ءُ دیرمان ءُ تلانگ اَتکاں*
*کوچو ءِ واجہ لشکرے پاد، کن*
*کورک ءُ واڈیلو نگن شانیں*
*رونجو ءُ گاڈ ءِ مرد دل ءُ جوانیں*
*مُنّک ءُ گِنّار ءُ ندک گنجیں*
*آتکگاں مرد ءُ بور سلاہ سنجیں*
نوں میر یار مھمد جدگال وتی راج ءَ گوں دیم پہ دیم بیت ءُ میر نواب ھان ءِ مول ءُ مراد ءَ بیان کنت ءُ گش، ایت کہ اگاں ماں میر نواب ھان مالیات ءُ دہ یک بہ دیں گڑا اے مئے سر، ءَ نہ کپ ایت دانکہ آؤکیں پدریچ ءَ انچوش وتی بندیگ کنت اے روچ ءَ باھو ءُ دشتیاری ءِ ھر ھند ءُ ھر دمگ ءِ ھر ٹک ءُ کٹم ءِ مردم یکجاہ بنت ءُ گوں یک تواری ءَ جنگ ءِ جار ءَ جن اَنت اے درگت ءَ لچہ کار وتی گالاں چُش کتار کنت ءُ گش ایت
*مئے مراد ایشاں کادر ءَ داتاں*
*مارا چہ شاگیں گوانزگاں یاتاں*
*کہ بچ دو بَر پیداک نباں ماتاں*
*گوں میر نواب سردار ءَ دُچار، باتاں*
*آتکگاں سِیساد گوں ھَے ءُ آتاں*
*آتکگاں شے ءُ زھم جنیں لَٹّی*
*گورگیج چہ داوا نہ باں گٹی*
*مُشتگ اِش زنگباری زباد ھَٹّی*
*ما نہ ایں ماش ءُ لُنکھے بَٹی*
*میر نواب سوب ءَ چہ کے ءَ کٹی*
میر. نواب ھان اے ھال سھی بیت کہ یار مھمد ءِ ھلک ءُ دمگ ءِ مردماں جنگ ءِ جار جتگ یار مھمد، ءِ نیمگ ءَ چہ سی ھزار مردم پہ جنگ کنگ ءَ ساجو انت گڑا جنگ ءِ تبل توار کنت ءُ لشکر ایر ریچ ایت اے میر نواب ھان ءِ یکسد ءُ پنجاہ مردم کُشگ بیت نوں میر نواب ھان زانت کہ من ءَ مار ءَ وارتگ. دگہ یک ءُ دو روچ ءَ اگاں انچوش، جنگ برجم بہ بیت گڑا پمنی واست ءَ ھچ پشت نہ کپ ایت گڑا میر نواب ھاں زوت ءُ اشتاپی یک کاسدے روان دنت ءُ وتی سلاھانی چگل دیگ ءِ جار ءَ جنت ءُ پہ سُھل ءُ تران ءَ رازی بیت ءُ گش، ایت کہ بس، من ءَ اد ءَ راہ بہ دینت من مالیات ءُ دہ یک نہ لوٹ، آں واپس برگشت کن آں ۔
شائر وتی ھیالاں چش، گش، ایت
*یکسد ءُ پنجاہ ئِے ھم نواب کُشتیں*
*انچو آسیاب ءَ گلھی دُرشتیں*
*دوستین پہ سرباز ءَ پد ءَ پُرشتیں*
*او ھسن نارویی سار ءُ دلگوش کن*
*تو وتی بے ساریں سر ءَ ھوش، کن*
*برو شھر گور ءَ نند ءُ گلہ ءَ نوش، کن*
*باھو ءِ سُھّرواں پراموش کن*
*باھو ءِ ورنا کینگ ءُ بنگاں*
*بور اِش پَژّور ءُ پَر بھہ ءُ ونّگاں*
*سُھرّو ءُ دوگ اش ماں دل ءَ زنگاں*
*دائم گوں جوریں دژمناں جَنگاں*
اے جنگ ءَ پد میر یار مھمد پہ دو زھمی نام ءَ نامدار بوتگ انچوش گش، انت، کہ میر یار مھمد دو، زھم گون بوتگ ھر دوئین زھم کار بستگ انت، ئِے اے بندر ءَ ایران ءِ شاہ ءِ ھکم ءُ دستور ءِ پد ءَ یک مزنیں پندلے پہ بلوچاں بوتگ کہ بلوچ گیاب ءُ کوچگ ءِ نندوکیں بلوچ درست شاہ ءِ ایر دست ءُ منوگر بہ بنت ءُ پہ زُور جبر مالیات ءُ دہ یک پہ شاہ ءَ بدینت اے میر نواب ھان گوں اے دگہ سردار شاہ ءِ ایر دست ءُ دستی ءُ دپی مردم بوتگ انت ءُ پہ شاہ ءَ کار اِش کرتگ. چُش کہ مئے مکران ءِ دمگ ءِ مردم گیشتر آزات، بوتگ انت بندر ءَ سرداری ربود کانود ءِ منوگر نہ بوتگ انت اے جنگ میر یار مھمد پہ زانت بچار کرتگ پہ آؤکیں پدریچ ءَ یک رھشونی یے ۔
*📚سید۔گنج ادبی دیوان*
