شاہ ابن شین
ترا ھما شپ یات اِنت کہ شنز اَت ءُ من ءُ تو دست ماں دست شہ دگے ءِ پاد رو ءَ گردگ ءَ اتیں مئے
دیم ءَ دیوالے ءِ سرا پاتوے ءِ اکس جوڑ اَت اکس ءِ گندگ ءَ گوں تو منی دست وتی دست ءَ گوں مُھر
داشت ءُ گشت اےھما پاتو اِنت کہ تئی مھربانیں شار ءِ دامن ءَ وتی ارس ئےِ کِشتگ اَنت ءُ پہ وت اُمیت
ءِ یک دْرچکے رودینتگ ئےِ .... ھواے ھما اِنت برے برے منی واب ءَ اَتکگءُ تئی جُست ئےِ کُتگ .....
پدا من گشت اے پاتو باز براں منی واب ءَ ھم اَتکگ
یک شپے من واب دیست آئی ءَ پاتوانی رُمبے گون ات تئی سریگ ءَ تواپ کنگ ءَات من لوٹ اِت ترا
پاد بہ کناں داں تو اے ندارگ ءَ چمّ وت بہ گندئے منی جان ءِ ھاٹیگ شُت دست ءُ پاد ملش بوتاں ءُ
زبان بزیں ھاموشی یے ءَ پیڑات....
پدا من دیست یک سیاھیں پاتوے منی پیشانی ءَ وتی ارساں کِشگ ءَ اِنت ءُ پہ وت اوست ءِ یک درچکے ءِ
وازمند اِنت......آ سک گریوگ ءَ اِنت ارس کتار در کتار چرآئی ءِ چمّاں شتور گران ءُ منی پیشانی ءَ کپگ
ءَ اَنت آ چوش زانگ ءَ نہ اِنت اد ءَ ابیتکی آں،مُلوری آں، بے وسی ءُ بے سوبی آں انچش جاگہ کتگ کہ
اد ءَ اوستے ءِ درچکے ءَ را پہ رُدگ ءَ ھم ھالیگیں جاھے نہ رس ایت گریوگ گریوگ ءَ آئی ءِ ارس ھلاس
بوت اَنت بلے دْرچک نہ رُست.
من اَنچو واب ءَ بُست کت داں منی پیشانی ءِ لکیراں گمے گیش بوتگ ھمے سھت ءَ منی چمّ تئی شار کپت
اَنت اود ءَ مئے ءُ تئی نامانی میان ءَ پاتوے ءِ لاش کپتگ اَت...
تو منی دپ داشت ءُ دیمترا من ھچ نہ گشت پدا تو منی دست وتی دست ءَ گوں ھور چست کت ءُ دیوال
ءِ پاتو سمارت ءُ گشت اے مئے مھر ءِ چیدگ اِنت تو ھر کجا پاتوے گندئے بزاں من ترا یات کنگ ءَ آں
تو دیر اِنت گوں من وتی مھر ءِ کسّہ آسر کرتگ ءُ من تھناھاں بلے من ھردیں کہ ترا یات کنگ ءَ باں
پاتوے کیت ءُ منی پیشانی ءَ تواپ کنت.
