نجیب محفوظ (مصر)
(اردو رجانک۔ انور احسن صدیقی)
( بلوچی رجانک ۔۔۔ چندن ساچ)
نوک باہندیں نبشتہ کارانی واستا المی اِنت کہ آ وتی ہُنر ءَ شریں وڑے ءَ بہ واننت۔ پہ اِے کار ءَ المی اِنت کہ آ وتی لبزانک ءَ بہ زاننت ءُ نزینک بہ بنت۔
شما گند اِت کہ بازیں ورنائیں نبشتہ کار در ملکی نبشتہ کارانی بابت ءَ پمیشکا زاننت کہ آیاں ہمے در ملکی نبشتہ کار ءِ نام ٹی وی پروگرامے ءَ یا دگہ دیوانے ءَ اش کُرتگ کہ اودا ہمے نبشتہ کار ءِ بابت ءَ گپ بوہگ ءَ بوتگ ۔
بَلے شما آئی ءَ جُست بہ کن اِت کہ تو اِے نبشتہ کار ءِ کُجام کُجام کتاب ونتگ اَنت؟ اِے پسہ ءَ دات نہ کنت ءُ اجالت بیت پدا اینگو آنگو گپ ءَ ٹالینیت۔
پرچا کہ آئی ءَ اے نبشتہ کار ءِ ہچ چیز ءِ وانگ ءِ زہمت نہ کُتگ۔ نبشتہ کنگ ءِ واستا لازمی اِنت کہ نبشتہ کار اچ وت ءُ پیسر ءِ نبشتہ کاراں چہ در بہ بارت۔ اگاں نوک باہندیں نبشتہ کار چُش نہ کنت گڑا آ ایوکا یک دیوالے ءِ تہا بند بیت ءُ سر سر جنت۔
لبزانکی دود ءُ ربیدگ ءَ ابید نبشتہ کار اں اے دگہ روایت ہم زانگی اَنت۔ نبشتہ کارانی واستا المی اِنت کہ آ راجدپتر، سائنس، فلسفہ ءُ نفسیات ءَ بہ واننت۔ زیمل ءُ آرٹ ءِ زانگ ہم زانگ ہم المی اِنت۔چیزانی بابت ءَ سرپدی سک باز لوٹیت۔ یک نبشتہ کارے ءِ گورا ہمنچو سرپدی ءُ زانت بیت آئی ءِ نبشتہ کتگیں چیز گیشتر جوان ءُ واناک بنت۔
وانگ یک زرمبشتے ءِ وڑا جان ءَ ایر کپیت۔ وانگ یک انچیں چیزے کہ نبشتہ کار ءَ دست ءَ گیپت ءُ دیما بارت۔ وانگ راستی ءُ زیبائی ءِ دراں بوجیت۔
اگاں دگہ گپے بہ کناں گڑا ایش انت کہ نوک باہندیں نبشتہ کارانی واستا المی اِنت کہ مُدام نبشتہ کنگ ءِ جہد ءُ کوشش بہ کننت۔ آیانی یک روچے ہم بے نبشتہ کنگ ءُ بے ساچشت ءِ ساچگ ءَ مہ گوزیت۔ بوت کنت آیاں سوب مندی بہ رسیت، یا پہ آیاں حیالانی نوکیں درے پچ بہ بیت ءُ اِے پدا دیمروی ءِ رژنائیں چراغے بہ بیت۔ بوت کنت آ یک کسہے، آزمانکے نبشتہ بہ کننت، یا چش ہم بیت کہ ہچ نبشتہ مہ کننت۔ بَلے یک نبشتہ کارے ءِ واستا لازمی اِنت کہ آ ہر روچ پہ نبشتہ کنگ ءَ بہ نندیت، قلم ءَ چِست بہ کنت، کاگد ءِ سرا چیزے نہ چیزے نبشتہ کنگ ءِ جہد بہ کنت۔۔۔۔ جہد بہ کنت کہ وڑے نہ وڑے ءَ چیزے نہ چیزے الم نبشتہ بہ کنت۔۔۔۔ ءُ گڈی گپ ایش انت کہ نبشتہ کاراں مزنیں صبر ءُ اوپارے وتی تہا ودی کنگی اِنت۔ آیاں ہر وہد ءَ ساڑی بُوگی اِنت پرچا کہ کئے زانت، کدی، کُجام وہد ءَ نبشتہ کنگ ءِ اومان مردم ءَ بہ بیت۔
