ساجد که واترَ بیت

مالی بله نَکسے. کسَم اِنت. اَنچێن ٹێمبان انچێن گپّ کنت، مردم نزانت بِکندیت اگن بِگرێت. تئو که گار اتۓ، سۓ شمبئیئے شپا چه منا پێسر اوپسالاها رَستگ‌اَت و تئیی بِلڈنگۓ دێما اۆشتاتگ‌اَت. تان دێران. و بانُکا گوَشتگ‌اَت که هَشتا و رند اۆدا باید مه‌اۆشتیت. گُڑا بَسے گپتگ‌اَتی و کُمپێس والا جاگها ردیۓ سرا اێر کپتگ‌اَت، من دێماای شتُن. ائول وَه دستا سُرێنان پێداک‌اَت که منا کرئونا اِنت، منی نزّیکا مئیا. من بله گَپ نزُرت، من که نزّیکا شتُن، گوَشیت، “مئیرا کرَن آئیگا.” و ما سَک کندِت. ما بێهئیال بوتێن که تئو گار اۓ. من پنچ گنٹهۓ سپر کتگ، آتکگُن و مالی چار گنٹها تئیی لۆگۓ دپا اۆشتاتگ. ما دگه کسّهے هم جۆڑ کرت بله آییا انون بِل. مالی وَه اسٹکهُلما شُت بله من نزانت نون من کجا برئوین. اسلیا ساجد. من اسلیا آ شپا نزانت من کجا برئوین. ایسّاۓ هاسٹلا منا پاد برگا نه‌اتنت. و آ دمانا دگه جاهے منا نێست‌اَت. و پدا اے ناجرندها منا هما کۆٹی داتگ‌اَت که پێشتری هپتگا شمارا گۆن‌اَت. ائولی رند اَت که منا اپسالاها تُرسگا اَت. ائولی رند اَت که من اوپسالا سٹی هاسٹلا وتارا تهنا مهسوس کرت. ائولی رند اَت که منا اوپسالا هچ دۆست نبئیگا اَت.

انّه، تئو سۆچ کن که من تئیی گاریۓ سرا اِشیا نبشته کنگا بوتێنُن و کَٹُپّگا تاجۓ مئیسجے بیاتکێن که ساجد آتکگ. کسَم اِنت په یک دمانے من سۆچ کرتگ‌اَت که ترا وَه چۆناها آیگی اَت، کَمُّک سبر کُرتێن، تئو منا لِکّگ مئیل. بله من سدّک بوتگُن که تئو واتر بۓ، بس زهیری کرتگ منا. برے برے وَه سَک. اگن من بزانتێن تئو گار نه‌اۓ منا زهیر هم نبوتگ‌اَت. بله وَتسرا وت زهیری کرتگ منا کسَم اِنت. چۆ گڑا. منا انگته ترانگان کندێنتگ بله ترانگانی گُڈسرا که ترانگا کپتگُن که تئو گار اۓ گڑا من گَرک بوتگُن.

زی تاجا گۆن رئیڈیو والاها لهتێن اَنچێن انگلش جت که من هما دمانا دلۓ تها ترا مئیسج کرت و ما ٹئیت کندِت بله شومّا منا اسلیا گرێواێنت. کسَم اِنت اَنچێن اِمئوشنَلێن گپ کنت که مردم سَک اَزاب بیت. تئو اِدا چار گَپُّک بارێن جتگ، نجَتگ، مارا اے راه و رندانی، جاگهانی، لِپٹانی، سۆپاهانی، ٹی ویانی، گاناهانی، پلمانی، ورگانی، رۆچۓ، ماهۓ، یکّێن دانگێن استالۓ و هر چیزّۓ و وتی جندۓ اندرۓ چیهالان کُشت و اێر کُرت.

چُکّان! من شمارا یک گپّے گوَشین، نون هر کَس شُت، اِشان ببارت گۆن. من کسَم اِنت سَکّێن نزۆرێن مردمے‌اُن. منی دِل سَک زئییپ اِنت. من اینچُک بێتوارێن چیهال سَگِّت نکئیین. تاجا گوَشت که مُریدا سَکّێن اِمئوشنَلێن پیسے نبشتگ. من گوَشت گڑا تئو منا دێم نداتگ.

“تئو بلۆچستان‌ٹایمزا فالئو کن.” من چه کُجا فالئوی بکئیین. چُشێن فالئو کنۆکے بوتێنُن، ساجِسّئین فالئو کرتگ‌اَت. آ اِنت گار نبوت؟” یکبرے وه من سک جزباتی بوتُن. کمینَگے تئو منا ٹویٹر اکاوونٹے سرا بدئیۓ. منا رَبّا چه وتی پاکێن و نێکێن نامۓ برکتا رکّێنت.

گاری اَنچێن گٹیاێن چیزّے. گاری مردما گارَ کنت. پدا چُشێن گاری گُڑا.

ساجد نون ترا پۆٹۆ کاپی کنێن، کسَم اِنت. کلَرڈ. پتَن پتَنا جاگهے اێر بۓ. تئو چۆناها باز بران گار بوتگۓ. مۓ چمّانی دێما. منا برے برے اسلیا باور نبوتگ که تئو هبر زانۓ. دلا گوشتگ ترا کار دار و بچار که اسلیے. بله اے رندا تئو دل کرت. تئو شَر نکُرت، ساجسّئین.

هرچ گپّے بوتگ دلا گوَشتگ اے ساجدارا هال دئیگی گپّے. تئو زانئے په هر کسا گپ هست و اَنچێن گپ که بس په هماییا اَنت. اگن من مالیا و تاجا تئیی والا گپّ هال هم داتگ گڑا من گوشتگ هم که اے ساجدا هال دئیگی گپے اَت.

یک رۆچے ما پئیسله کرت که ما سۆچ نکنێن که تئو گار اۓ. ما هرچ گپّۓ سرا گوشت ساجد انون اِدا بوتێن چۆ گوشتگ‌اتی و ما تئیی زَنڈێن گُٹ کَشِّت و سَک کندِت. ما بله تئیی سرا سَک کندِتگ. ما گوشتگ ما اِدا زلیل اێن که مۓ کئومی اَساسه گار اِنت، اۆدا بچار اناگها کئیت هان پاٹی چیال اِنت؟ و وتی ناولۓ ائولی ڈراپٹی گۆن اِنت. مسنگ ان دا ٹایمز آف کرئونا. تئو مۓ کْوارنٹینا مارا کْوارێنت. من وَه دْوا کرتگ که اگن تئو وت‌دِلا شتگۓ، تئیی زَرّ بکُٹّاتنت. تئیی آڈیو بُک بکٹّاتنت. تئیی گانا کوهنێن ریلّانی ڈئولا بسوواتنت و ترا بترسات و تئو واتر باتۓ. و دگه کسّا چشێن تاکت مبات که ترا ببارت. بله سئوال اِش اِنت که ترا تهنا وش چۆن بوتگ؟ تئو چُشێنے وَه نبوتگۓ. انّه، تئو راستێن گپّا بکن تئو کجام کجام وهدا مارا گێشتر یات کرتگ؟ منا وَه ورگۓ ٹێمبا، مالی ٹی وی چارگۓ ٹێمبا و تاج، وهدے تئیی دلا گَپّے گَٹِّتگ.

تئو زانۓ من بِه سۆچ نکرتگ که  تئیی اَکسا من وتی سٹئیٹسا جئیین. منا اسلیا سَک تئورتگ. منی دلا درد کرتگ. ساجد منی وجودۓ تها منی هۆنا درد کرتگ. منا هما کساسا تئورتگ که منی کرّا لبز نێست.

منی پت چه دنیاها شت، من هلاس بوتُن بله من یکیم بوتُن، مَرگ واکی یکیم کنت. بله گاری و چشێن گاری! ساجد منی پتۓ بێرانیۓ وهدا وَه تئو منا آڈیو بُک دێم دات که من دلگۆش ببین بله منی سر هِچ پر نبوت که تئیی گاریۓ وهدا په تئیی ماتا من چے دێم بدئیین. ما گوشتگ که ساجد بلاهێن مردمے. تئو پَکّا دل بوتئے وَه!

تئوگونڈێن کار مکن. سویڈنا گڑا گار بئیگ! مارا تئیی گاریا نێم ڈِٹِکٹِو کرتگ، اڑے! ما اَنچێن اَنچێن کسّه اَڈ کرتگ که هبر نبیت. هر رۆچ نۆکێن کسّهے، هر دمان نۆکێن تهیوریے.

مالیا تئیی گُد گورا کرتگ‌اَنت، من تئیی بوٹ پادا کرتگ‌اَنت و تاج تئیی جاگها وپتگ.

دگه گپے دگه گپے… تاجا گۆن وتی پُٹ یُوَر لِگّ والا انگلشا سجّهێن میڈیا، سویڈنۓ پولیس و مسنگ پیپلۓ زئیی اَنچۆ کانفیڈنٹلی هئینڈل کرتگ‌اَنت، بله من ائولی رندا دیست که رئیڈیو والاۓ دێما تاجۓ کانفیڈنس هلاس بوت، وهدے گوَشتی ساجد منی لۆگ بوتگ. منا همدا سک تئورت. کِڈنی نِکال دیۓ کسَم اِنت.

تئو زانۓ تئیی سنگتانی نبشتانک و میڈیاۓ رپۆرٹ که من ونتگ‌اَنت، من سُۆچ کرتگ که چیزّے کَمّ اِنت… ساجد سَکّێن دلێرێن جرنلسٹے بله سَکّێن نَرم‌دِلێن انسانے. ساجد اَرس دیست نکنت. دَرد دیست نکنت، کسّا پرێشان دیست نکنت. منا یات اِنت که تئو و تاج هسپتالا رۆهێلۓ چارگا آتکگ‌اتێت و تئو رۆهێل چارت هم نکرت. و زوت زوتا تاجارا گوشت گڑا برئوێن. من رندا یک وهدێا ترا سَک کلاگ بست. پدا تئیی سِنس آف هیومر. آ گپّان وه بل. مالی الم سرپد بوت.

من سۆچ کرتگ که تئو وتی گاریا وت هم سَگِّت کنگا نبۓ. وهدے جێڑۓ که تئیی مات، شهناز و تئیی سنگت په تئو چۆن پرێشان اَنت و تاهیر و شاهان ترا یات کنگا بنت و تئیی جستا بنت، تئو وت سَک پرێشان بۓ.

وهدے کسان کسانکێن مسلهان بگر تان بلاه بلاهێن جێڑهان ما ترا اَنچۆ مشئوره کرتگ که تئیی گاریا هم من یک رۆچے ترا جُست کرت،

ساجد! بیا که تئو گار اۓ، چے گوَشۓ نون مردم چے بکنت؟

About Mehlab Naseer

Mehlab Naseer has done her Masters in English Literature from the University of Balochistan and has been teaching English Literature and Functional English at the Government Girls' Degree College Turbat and the University of Turbat since 2010. Mehlab composes Balochi poems, writes short stories and is also a regular translator.