بندیں کوٹی ءِ جِنک چارُمی بھر اکیل مراد

بندیں کوٹی ءِ جِنک

(چارُمی بھر )

اکیل مراد

آ وشنودیں روچے اَت گوات وتی سُبکیں شیکّگاں کَشّان اَت اکس ءِ چاریں نیمگاں کلاہ ءِ برزانکی ندارگ گندگ ءَ پیداگ اِت اَنت،

من ءَ الکاپ ءَ یات نہ اِنت اے کلاہ چہ کجا منی گور ءَ آتکگ، منی سر ھِچ وڑ ءَ پِر بوّگ ءَ نہ اِنت کہ من ءَ کے ءَ داتگ،

منی ھیال اِنت کہ اے منی مات ءَ منی واستا گپتگ آ ھم منی گْوشگ ءِ سر ءَ،

اے گپ ءَ دل سِتکی گْوش آں کہ باز کم نھاد ءَ گپتگ ئِے اے نھاد ءَ چون راست بہ کن آں؟ کجام ھم زال، کجام ھجگیں جِنک اے وھد ءَ اے میتگ ءَ کلاگی ءِ مردینی کلاہ ءَ کس سر ءَ نہ کنت ءُ ناں کہ جھمنندیں زال، منی ھیال ھمے سرپد بیت کہ اے کْوھنیں زمانگ ءِ کلاہ ءَ بس چکاسے ءِ دودمان ءِ واستا سر ءَ کن اَنت

پد ءَ من وت ءَ دکان ءِ آدینک ءَ چار اِت ءُ پد ءَ من وت ءَ دیست کہ یک مردینی کلاھے ءِ چیر ءَ ایربُک اِتگیں چھرگ کسانی  ءِ نگار دگہ یک رنگے ءَ مٹ بیتگ اِت اَنت ،

نی اے ابرم ءِ یک جوڑ کرتگیں گِلے نہ بیت بلکیں راستی ءَ آئی ءِ بگیر ءَ یک رنگے جوڑ بیتگ اَت یک ھنچیں رنگ ءُ دروشمے ءَ کہ آئی ءَ وت ءَ الکاپ ءَ جاہ داتگ اَت،

ءُ ھرچ وڑ ءَ کلاہ ءِ زورگ ءَ دل ءَ ھُل کرتگ اَت ءُ پَرے ھاتر ءَ من وت ءَ چہ بنکی ءَ مٹ بوّگ ءَ گِندگ ءَ اِت آں انچش سما بیگ ءَ اَت کہ من دگہ مردمے آں وت ءَ  ڈن ءَ  دگرانی واستا سَمبھینتگ ءُ اُوشتاتگ آں

 

 کلاہ ھمک روچ مھلوک ءِ چمانی ندارگ جوڑ بیتگ، شھراں، دگانی سر ءَ منی واھشتی ءِ کلاہ دکاناں   ٹنگ اِتگ اَنت من گیشتر اے کلاہ ءَ زُوراں من اے کلاہ ءَ چَہ وت ءَ گستائی ءَ نیلاں اے یک انچیں چیزے کہ من ءَ سرجم کنت، من چہ ایشی ءَ گِستا بیت نہ کن آں،

چمپلانی بارہ ءَ بیت کنت ھمے وڑی اِنت بلے کلاہ ءَ پد چمپل کلاہ ءَ چہ رنگ زیر اَنت انچُش کہ کلاہ منی بالاد ءَ رنگ ترین ایت ھمے واستا اے چمپل ھم منی واستا اجب ڈولڈار اَنت اِشاں من ھر وھد ءَ وتی گور ءَ ایر کن آں، گوں اے چمپلاں من ھرجاہ ءَ سیل ءُ سواد ءَ رواں، انچش گوں اے کلاہ ءَ ھمک مولم ءَ من ڈن ءَ رواں ھروھد ءَ ھمک شھر ءَ رواں،

منی مات ءَ گْوشتگ اَت من ءَ  وتی چُک ءِ یک اکسے دست کپتگ آ بیست سال ءِ اُمر ءَ بیتگ، آ کیلی پورنیا ءَ گوں وتی ھمبل ایریکا ءُ الیزابت لینار ءَ بیتگ کہ آ یک یوگینڈا ءِ جھمنندیں شر رنگیں مردمے، منی چماں آئی ءِ بچکند اجب رنگے ءَ ڈولڈار بیتگ اَنت، کہ ھمے وڑ ءَ وت ءَ کلاگ گِرگ ءَ بیتگ، آ وت ءَ یک جتائیں ورنایے پیشدارگ ءَ بیتگ، آ ھمے وڑے ءَ شاتمان اِنت کہ پچیں دیم یک سردگیں ورنایے ءِ رنگ ءَ، اے اکس ھما اکس ءَ گوں یک بیت کنت، کہ بوجیگ ءَ سواریں ھجگیں جِنک ءَ گِپتگ، ھمائی ءَ کہ اے گلابی ءِ رنگی ءُ بارگ دامنیں لمباں ءُ گول گول ءَ سیاھیں پیِت بندیں کلاہ زُرتگ اَت اے ھما زال اَت

 ترا بہ گْوش آں اے شر رنگین ءُ ڈولڈاریں اکس ءِ زال کے اِنت، اے منی مات اِنت من اے اکس ءَ گیشتر زان آں لوگ ءِ دیم ءَ برانڈہ ءِ چیر ءَ گپتگیں اکساں چَہ یکے،

یک کوھن کپتگیں میتگے ءَ لوگے ءِ تہ ءَ اِنت دیم ءَ پلیٹانی سان ایر اِنت ما دُرست نِشتگیں، من ءُ آ، ءُ آئی ءِ  آدگہ چُک، منی اُمر چار سال اِنت، منی مات اکس ءِ میان ءَ اوشتوک اِنت،

من آئی ءَ شریں وڑے ءَ پجارگ ءَ آں پرچاکہ آئی ءِ برزیں بالاد گِندانکیں اوشتانک ءُ کندگ ءَ نہ اِنت یک ودارے آسر ءَ اوشتوک اِنت کہ زُوت اکس گِرگ بہ بیت،

ایشی ءِ گِرگ ءَ چَہ ھمے سما بیت کہ آئی ءِ گُد چِل اَنت ءُ آئی ءِ وابی ئیں چَم ھمے گوشگ ءَ اَنت کہ تپتگیں لَھڑ ریچگ ءَ اَنت،

ءُ چہ ایشی ءَ چَہ زانگ بیت کہ آئی ءَ سک ءَ دمبرتگ، ءُ آ سک ءَ بیزار اِنت، بلے ھمے وڑ ءَ کہ ما گُد گور ءَ کُرتگ اَنت بدبھتیں چُکانی پیم ءَ آئی ءِ بندیں چھرگ ءَ شناس کنگ ءَ آں کہ مئے مات برے برے اجکہ بیت ءُ اے اکس ءِ کَچو ءَ من اے جاوراں پجارگ ءَ آں

آئی ءِ اے وڑ ءُ پیماں جانشودگ ءِ وھد ءَ مارا گُد ئِے گور ءَ داتگ اَنت، برے برے ورگ ئِے دپ ءَ دیگ ءِ موہ ئِے ھم نہ بیتگ، زندگی ءِ پروشتگیں نہ وشیں جاوراں ھمک روچ منی مات گوزگ ءَ بیتگ، برے برے بازیں وھداں برجاہ بیتگ اَنت،

برے برے داں شپ ءَ ھلاس بیتگ اَنت منی بھت ءَ بیتگ کہ منی مات یک دل پْرشتگیں رنگے ءَ انچش دلپروش بیتگ کہ زندگی ءِ ھِچ وڑیں وشی ءُ واب  ھمک وڑیں ترندی بیتگ اَنت بلے آ سرجمی ءَ یک رنگے ءَ اوشتوک بیتگ آ مھکم بیتگ نہ پْرشتگ آئی ءَ وتی پاد مھکمیں رنگے ءَ داشتگ اَنت،

اے ھما راستی اِنت من ایشی ءَ سرپد نہ بیتگ آں آ بیتگ کہ آئی ءَ ترندیں وھداں ترندیں گپانی سر ءَ مھار مئے ھال ءِ سر ءَ یلہ داتگ،

اے بر ءَ بیت کنت کہ آئی ءَ سکیں بے میانکیں کارے کرتگ، انچش کہ آئی ءَ اَنی اَنی کرتگ آ لوگ ءِ زورگ، اکساں بندوکیں لوگ، کہ اینچُک آئی ءِ زلورت مارا اَنی نہ بیتگ ءُ زُرتگ ئِے ھم انچیں وھدے ءَ کہ منی پِت پیسر ءَ چَہ سک نادراہ بیتگ ءُ تھت ءِ سر ءَ ایر بیتگ

مرگ ءِ ساہ ءَ چِکو جنگ ءَ بیتگ بیت کنت کہ آئی ءَ لھتے ماھاں ھال سر بیتگ کہ نادراہ اِنت ءُ مَرگ ءِ پانچُلانی دپ ءَ اِنت

دپتر ھم یکے دومیگ ءَ نزیک نزیک کن اَنت کہ  اے جاوراں سرپدی بہ بیت، اینچک کہ آ راستی ءَ سرپد نہ بیتگ آ ھمیش اِنت کہ آئی ءِ راستی اے جاوراں گْوزگ ءَ اِنت،

چریشی ءِ سبب ءَ اے بو ھمک دمکاں تالان بیتگ، چہ اے منی پت ءِ سر ءِ بان ءَ اوشتوکیں مرگ اَت یا روچ ءِ ھلاسی ءِ رژن اَت،

آئی ءِ آروس ءِ بارہ ءَ جُست، آئی ءِ مرگ ءِ بارہ ءَ جست؟ آئی ءِ چُکانی بارہ ءَ جُست؟ یا پد ءَ اے درستیں چیز یکجاہ بیگ ءُ ھمک روچ اے وڑ ءَ بیتگ اَت، اے گپ ءِ سر ءَ من ءَ الکاپ ءَ بیسہ اِنت اے راستی ءَ بیمناک بیتیں،

ھمک روچ یک رنگے ءَ ھم یک بے اُمیتے ءِ چھرگ ءَ پیشدارگ ءَ بیتگ، ءُ چریشی ءَ پد دیم ءِ روگ نااُمیتی بیتگ، یا برے برے وابے، یا برے برے ھِچ ھم نہ بیتگ ءُ برے برے آئی ءِ کَش ءُ گوراں ھما لوگانی زورگ، لوگانی مٹ کنگ، برے برے آ مجگی جیڑگانی جاور گیشتر آ وتی مجگ ءِ ساچِنیں جیڑگاں چہ ھمے مارگ ءَ اَت کہ یک ڈیھے ءِ بستار ءَ زانگ بیتگ اَنت،

ھمک چیز آئی ءَ رَس اِتگ ھرچی کہ آئی ءِ لوٹ بیتگ اَنت درست آئی ءَ دیگ بیتگ اَنت کسانُکیں میتگے ءِ تہ ءَ جَھلگیں جاھے ءَ بستگیں بان،

روان اِنت کِسہ سپر ماں پرانسی جِنک ـ ـ ـ