بندیں کوٹی ءِ جِنک | (سَیمی بھر ) – اکیل مراد

بندیں کوٹی ءِ جِنک

(سَیمی بھر )

اکیل مراد

ھما روچ ءِ سُھب ءَ من بس سادیک ءَ چَہ گپتگ اَت چہ اود ءَ منی مات جِنکانی یک اسکولے ءِ سروک بیتگ، اسکول ءِ چُٹی ھلاس بیتگ اَنت، بلے نی من ءَ یات نہ اِنت کجام چُٹی بیتگ اَنت ءُ منی مات ءَ ھما اسکول ءِ نیمگ ءَ کوٹی یے دیگ بیتگ ات ءُ ھما کوٹی ءَ مئے گزرانک بیتگ ءُ ھما روچ ءَ من سائیگون ءَ وتی بورڈنگ اسکول ءَ واتر روگ ءَ بیتگ آں ءُ دمگی مردمانی واستا بس سادیک ءِ نھادی ءِ چار راہ ءَ رھادگ بیتگ، ھمک روچی ءِ وڑ ءَ مات بسانی اَڈہ ءَ منی ھمراھی ءَ داں اتکگ ءُ آئی ءَ من ءَ بس ءِ ڈرائیور ءِ میار کرتگ ءُ آئی ءَ ھروھد ءَ من ءَ سائیگون ءِ بسانی ڈرائیورانی میار کرتگ، دانکہ کجام ھم ویلے ءَ آس، یا دگانی ویل یا کجام ھم ویلے ءَ آ منی چار ءُ گزار ءَ بہ کن اَنت ءُ ھمک روچی ءِ رنگ ءَ بس ءِ ڈرائیور ءَ من ءَ وتی کش ءِ نزیکیں سِیٹ ءِ سر ءَ نادینتگ کہ اے سِیٹ انگریزانی واستا بیتگ اَنت ءُ ایشانی سر ءَ ایوک ءَ سھر رنگیں انگریز نندوک بیتگ اَنت.
اے ھما سپر بیتگ کہ ھمے وھد ءَ ھما اکس گار بیتگ ءُ آ پَشکپتگیں اکساں چَہ جتا بیتگ، اے اکس ءِ چھرگ ءَ جَنت، یک اکس کارے ءَ گپتگ، کجام ھم دومی اکس کارے ءِ نیمگ ءَ، دگہ یک جاھے، دومی رنگ ءُ جاوراں، بلے آ اکس کار ءَ نہ گپتگ، آئی ءِ چھرگ ءُ وانگ یک اجب رنگے ءِ باتن بیتگ اَنت کہ آئی ءِ بابت ءَ کَس جیڑ اِت نہ کنت ءُ اے اکس کاری ءَ ھما کُرت کنت کہ اگاں کَسے ءَ منی زندگی ءِ بابت ءَ پیسر ءَ سرپدی ئِے ھست.

کور ءِ آ دست بیگ ءِ ویلاں، وھدیکہ اے ویل آیگ ءَ بیتگ کسے ءَ ھم ایشی ءِ بنکی بابت ءَ سرپدی نہ بیتگ ءُ بس تھنا واجہ ھداوند ءَ زانتگ اَت، ھمے سبب بیتگ کہ اے اکس وتی بنکی جاہ ءَ نہ اِنت ءُ ایشی ءَ چَہ ابید بیت کنت چے؟ کہ ایشی ءِ بنکی رنگ گار اِنت، پمیشکا اے یل کنگ بیتگ، اے بیھال کنگ بیتگ، اے جتا کنگ نہ بیتگ، اے دومیگ ءَ چَہ گِستا کنگ نہ بیتگ ءُ ھمے ایشی ءِ شَری یے کہ اے اکس گِرگ نہ بیتگ، اے کجام ھم رنگ ءَ یکے ءِ رھشونی ءَ کَنت ءُ وتی ھم کارِست بنت.

اے جاور میکونگ ءِ کور ءِ آ دست بوگ ءَ دیم ءَ آتکگ اَنت، وِن لونگ ءُ سادیک ءِ میان ءَ رؤکیں بوجیگ ءَ زِرباری کوچن چین ءِ برزیں ھاکوٹ ءُ برنجانی مزن مزنیں جوھانانی سر ءَ نشتگیں مُرگانی مُچی، وھدیکہ من چہ بس ءَ ایر کپ آں گڑا جنگل ءِ نیمگ ءَ چماں شانک دیاں ءُ دیم پہ جنگل ءَ رواں، وھدیکہ من کور ءِ نیمگ ءَ چماں شانک دیاں گڑا منی مات من ءَ گْوش اِیت کہ من ءَ وتی سرجمیں زندگی ءَ اے وڑیں ڈولداریں کور ءُ سبزاوگیں جنگل ھِچ جاہ ءَ گِندگ ءَ نیاتکگ.

میکونگ ءُ آئی ءِ کَش ءَ لھڑ جنوکیں کور جُھل جُھلیں جُرانی تہ ءَ لھڑانی آپاں تِرینزین ایت ءُ دور دور ءَ داں چماں ایشی ءِ لھڑ گندگ ءَ بنت کہ ھنچُش سما بیت کہ لھڑ وھدیکہ کاینت گڑا ھمے سما بیت کہ زمین سَر ءُ چیر بیت ھاک لھڑاں ھوار اَنت ءُ روان اَنت.
وھدیکہ من بوجیگ ءِ گور ءَ سر باں، گڑا من ھر وھد ءَ چو بس ءِ پیم ءَ جھل ءَ ایر کپ آں، شپ ءِ وھد ءَ ھم، پرچاکہ من ءَ تُرسانکیں رنگے ءَ گِندگ ءَ کیت، من ءَ تُرس اِیت کہ ساد مہ سد اِیت ءُ من آپ ءِ لھڑانی تہ ءَ مہ کپ آں، ترندیں لھڑاں من وتی زندگی ءِ گُڈی روچاں گِندگ ءَ آں، لھڑ ھنچُش ترند اَنت چو مستیں لیڑو ءَ دِریپّان آ ھر چیز ءَ وتی نیمگ ءَ کَشان کن اَنت ءُ بڈین اَنت، کوھاں ھم، ریکی بُٹگ ءُ یک شھرے ءَ بڈینت کن اَنت کور ءِ تہ ءَ یک توپانی جُلگموک اِنت، ترندیں گوات کَش اَنت.

من ءَ تھنا ریشمی ءِ گد گور ءَ اِنت ءُ ریشمی ءِ گُد ھم ھنچُش ڈال ڈالیں اوتاگ اَنت کہ آئی ءِ سربُر ءَ منی جان ھم گِندگ ءَ آیگ ءَ اِنت ءُ اے پشک پیسر ءَ منی مات ءِ بیتگ بلے آئی ءَ چگل داتگ آئی ءِ ھیالاں ایشی ءِ رنگ شُتگ ءُ کوھن بیتگ ءُ نِی آئی ءَ من ءَ داتگ ءُ اے پشک ءِ آستیک نیست ءُ اشی ءِ گٹ جھل ءَ چَہ سِستگ ایشی ءِ رنگ شُتگ، باز کارمرد بیتگ بس ریشمی ءِ گُدے ءِ رنگ ءَ زانگ بیت، اے یک ھنچیں پَشکے کہ ایشی ءِ یاتگیری من ءَ ھمک دمان ءَ کیت، منی وتی ھیال اِنت کہ من ءَ سک باپ ءُ گرم کنت، من وتی کوٹی ءَ پوست ءِ پیتی جوڑ کرتگ ، بیت کنت کہ اے پیتی منی براتانی بیتگ، بلے نِی من ءَ یات نہ اِنت کہ آ زمانگ ءَ کجام رنگیں چمپل اِش پاد ءَ بیتگ ءُ من ءَ بس لھتے گُد یاتگیری ءَ کیت، گیشتر بید ءِ جُراباں برز برزیں چَمپل اِش پاد ءَ بیتگ.
من سائیگون ءِ اسکول ءِ زمانگ ءِ گپ ءَ آں من چریشی ءَ پد ھر وھد ءَ چمپل پاد ءَ کرتگ، آ روچ ءَ من ھنچیں ڈولدار ءُ برزیں چمپل پاد ءَ کرتگ اَت پرچاکہ تنی وھدی ءَ من ءَ آ وڑیں چمپل دز نہ کپتگ کہ من ھما روچ ءِ یاتاں بہ کپ آں، پرچاکہ منی مات ءَ کم نھادی ءَ آ زُرتگ اَنت اے برزیں چمپلاں پاد ءَ کن آں دیم پہ اسکول ءَ رواں.

من بیگاہ ءِ وھد ءَ ھمبلانی ھمراھی ءَ اے ھما چمپلاں پاد ءَ کن آں کہ آ چُو تامرکارانی پیم ءَ رنگ ءُ روگن کنگ بیتگ اَنت اے منی دل ءِ واھشت اِنت کہ من ءَ بس اے چمپل وشیں رنگے ءَ گِندگ بنت ءُ اَنی ھم من ءَ اے دوست اَنت اے منی زندگی ءِ اولی برز تریں چمپل بیتگ اَنت باز ڈولدار اَنت ءُ آئی ءَ آ دگہ درستیں چمپل سِستگ اَنت کہ آئی ءَ پیسر ءَ پاد ءَ بیتگ اَنت، چُش کہ گوازی ءُ تچگ ءِ وھد ءَ جھلیں چمپل ءُ اسپیتیں کدے ءَ چَہ جوڑینگ بیتگ اَنت .

آ روچ ءَ کہ ھر ھما چیز کہ کسانکیں جِنکوے ءَ اجب نیزگاریں رنگے ءَ چارگ بیتگ اَنت کہ آ اے چمپل نہ اَنت.

آ روچاں کہ ڈولدار ءُ نامناکیں چیزے بیتگ کہ جنکُکیں چُک ءَ مردین ءِ کلاھے سر ءَ کرتگ آئی ءِ جھلی لمب نرم نرم بیتگ اَنت آئی ءِ رنگ ھاک ءِ رنگ ءَ بیتگ ءُ آئی ءَ یک سیاہ رنگیں پیتے ھم پِر بیتگ.

روان اِنت کِسہ سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ