ساجدءِ گْورءَ علمی گپّ ءُ ھبرءَ ابید دگہ ہچ نیست اَت: نعیم وفا

ساجدءِ گْورءَ علمی گپّ ءُ ھبرءَ ابید دگہ ہچ نیست اَت۔

نعیم وفا

؁من اوّلی رندءَ کہ مشکتءَ پہ ترّوتاب ءُ گِندوکیءَ کہ شتگ اِتاں گُڈا روگءَ ساری منی سنگتےءَ گُشت اگاں تو مشکتءَ روئےگُڈا تاجءَ الّم بہ گِند ۔۔۔ من ہمے سنگتءَ گُشت کہ تاج کئے اِنت ؟
آئیءَ گُشت تاج وت تئی گْورا کئیت ءُ پدا تو وت تاجءَ زانئے کہ تاج کئے اِنت ۔۔۔ من گُشت شر.

گُڈا چیزے روچءَ پد من وہدے مشکتءَ سر بوتاں گڈا من وتی سجّہیں نزیکیں سنگتاں گوں ھال اھوال کُت کہ من اتکگاں مشکتءَ آں پلاں جاگہا داشتگ ہمے منی نزیکیں سنگتانی یکّے علی جان داد اَت کہ من ھال کتگ اَت دادءَ منا گُشت کہ من سوادیءَ آں ءُ سوادی کمو پشتیں ءُ من ھوٹلءَ کارءَ اَنت بلئے من پتّو زوت مردمے دیم دیاں کہ ترا پہ من بیاریت ہمدا سوادیءَ ۔۔۔۔ من گشت شر ۔۔۔۔

پدا دومی روچءَ من چاراں منی سرا فونے اتک ۔۔ نعیم توئے ۔۔۔۔ من درّائیت جی ھئو من نعیم آں ۔۔۔۔۔ گشئے ہمے آواز دیری یکبرے منی گوشاں کپتگ اَت ءُ اے مرد پجّاروکے اَت۔۔۔۔۔ بلئے پدا ہم من جست کت کہ تو کئے ۔۔ گُشی من تاج بلوچ آں ترا یات بیت کہ 15 سال ساری من ، تو کراچیءَ ہمدیوان بوتگیں ۔۔۔۔ من گُشت ھئو شر یاد اِنت ۔۔۔۔ بلئے منی سنگتےءَ ہم منا گُشتگ کہ تو اگاں مشکتءَ روئے گوں تاجءَ الّم ملاقات بکن ۔۔۔ ترا وَ زاناں بلئے منی ہمے سنگت والا تاج کئے اِنت ۔۔۔ تو نئے ؟
گُشی بلئے ۔۔۔ تئی سنگت والا تاج ہم من آں ءُ تئی سنگت تاج اوں من آں ۔۔۔ من گشت باز جْوان چدو وشتریں گپّ دگہ کجام بہ بیت ۔۔۔ گڈا ہمدا منا تاجءَ گُشت کہ وتی ڈسّءَ منا بدئے کہ ما تئی نیمگءَ پیداکیں ءُ وتا تیار بکن کہ ما پدا ترا وتی نیمگءَ بریں گوں ۔۔۔ من گُشت شرّ۔۔۔۔۔

ساھتےءَ رند پدا تاجءِ فون اتک گُشگءَ اَت ما سربوتگیں تو بیا ڈنّءَ درا من وہدے ڈنّءَ اتکاں گنداں تاج اِت ءُ تاجءَ دگہ لاگریں ورناہے ہمراہءَ اَت سلام ءُ دْروتءَ پد گُڈا من تاج جُست کت کہ ورنا کئے اِنت ۔۔۔ تاجءَ گُشت اے شمئے نیمگی یے باید تو بزانتیں بلئے تو نہ دیستگ پمشکہ پجّہ نیارئے یے اے نذرآبادءِ نندوک اِنت بلئے گیش کراچی ءُ کوئٹہءَ بوتگ نذرآبادءَ نہ بوتگ پمشکہ تو ڈیک نہ وارتگ
اے ساجد حسین اِنت ۔۔۔

ہمدا گڈا تاج گُشت کہ برین اِت مئے جاگہ کمو پشت اِنت ءُ منا ادا معبیلہ ءَ مانترّگی اِنت کہ دادءِ واستہ دارو زورگی اِنت ۔۔۔ ساجدءَ ہمدا بچکندے وتی لنٹانی سرا تالان کُت ءُ گُشت ھئو دارو زروری اِنت انشپی دیوانے بیت گوں نعیمءَ ساجدءِ ہمے ھبرءَ من انچو مارِت گشئے اے لاگروئیں ساجد من کرنے پیش دیستگ ساجد انچو ءُ ہمے دمانءَ گوں من سکّ ھور بوت ۔۔۔۔۔۔

گڈا چداں درکپتیں معبیلہءِ دمکاں جہلاد بوتیں داں مئے سر کپت یک تنک ءُ تہاریں ماڑی یےءَکپت کہ اودا کمرہےءَ عارف بلوچ ءُ شاھجان داودی ءُ محمد حسنی بنجو والا ۔ رفیق تبلہ والا دگہ بازیں کسے ہمودا نندوک اتنت ہمے کمرہءِ تہا لہتے نیمانیں ءُ ھالیگیں شیشگ ایر ات بلئے داں من ہمودا نشتگ اتیں ساجدءِ چمّ ہمے نیمانیں شیشگاں سکّ اِتنت ۔۔۔۔۔ ءُ تاجءَ منا اشارہ کت کہ ساجدءَ بچار ۔۔۔۔ ہمدا من ساجد چارِت ءُ ساجدءَ مارا پد ما سہیناں یک پجّیگءَ بچکند اِت ۔۔۔۔۔ ہمدا تاجءَ لہتے شیشگ زُرت پہ علی جان دادءَ کہ شاہ جان داودیءَ ہمدا درّائیت داد یار بلّے وارت کم از کم شرّیں شئیرے وَ نبشتہ کنت ۔۔۔۔۔۔ !

پدا ما چداں چہ درکپتیں کہ تاجءَ گُشت برین اِنت کہ مئے راہ کمّو دْراج اِنت مارا مگربءَ ساری سوادیءَ سربوھگی اِنت کہ لہتے کار اَست ما تاجءِ کلنڈیں گاڑیءَ جمّاز بوتیں میزاں میزانءَ دیم پہ سوادیءَ سوادی داں تقریباً یک ساھتے ءِ راہ بیت بلئے تاجءِ گاماں منی ھیالءَ مارا ساھتے ءُ نیم لگ اِت بلئے ہچ سما نہ کپت کہ کدی درکپتیں ءُ کدی سر بوتیں چیاکہ ساجدءَ سپر وش کتگ اَت سپرءِ تہا ساجد گپّ ءُ جُست ءُ پسّہ دْراہ علم اَت ، ادب اَت ، موسیقی اَت ، بلوچی زبان ءُ دنیاءِ دگہ زبانی سرا ساجد ءُ تاج گپّ ءُ بحث اتاں ءُ من گوشداران اتاں داں کہ ما سوادیءَ سر بوتیں الوطن ریسٹورنٹءِ دیما اودا پدا علی داد من دیست منی چمّاں دگہ دو روک مان بوت کہ باریں چُنت سالءَ پد من پدا داد دیستگ اَت ۔۔ ہمدا محرب تاجءَ منی ءُ دادءِ عکسے گِپت باریں ہمے عکس محرابءِ گْوارءَ ایر بیت یا نہ بیت ۔۔۔۔ ہمے سھتءَ کہ ما سربوتیں واجہ انور نور پیسرا ہمدا الوطن ریسٹورنٹءِ دیما نندوک اَت ءُ پدا ڈاکٹر نسیم اتک ءُ سر بوت کہ دادءُ تاجءِ ریسٹورنٹءَ لہتے ورگے آرڈر کتگ اَت دیوان کمو بز تِر بوت پدا ہمدا علمی ءُادبی تْران بندات بوتاں بلئے نیم ساھتءَ پد ما پدا کمو ساھتءِ واستہ یک یک بوتیں ساجدءَ لہتے شیشگ زرتنت ءُ گشی من و نعیم رویں منی کمرہ ءَ دادءَ گشی تو چہ ریسٹورنٹءَ پارگ بئے گڈا ہمودا بیا ورگ بیار گوں ۔۔۔۔ بلئے تاجءَ ساجد گُشت کہ تو نعیم ءَ مبر گوں کہ من ءُ نعیم دگہ نیمگے کارےءَ رویں پدا من وت شپ ءَ داد ءُ نعیمءَ ہمودا سر کناں ۔۔۔ بس ٹھیکیں ساجدءَ گُشت۔

من تاج دگہ نیمگےدرکپتیں ءُ ساجد دیم پہ وتی کوٹیءَ ءُ داد گوں ریسٹورنٹءِ کاراں چیزے ساھتءَ پدا پدا من ءُ تاج واتر اتکیں چاراں دادءَ پہ مئے شامءَ لہتے ورگ جاڑیگ کتگ ءُ ریسٹورنٹءَ بند کنئگءِ تیاریءَ اِنت کسٹمر ہم نیست اَت گڈا ہمدا دادءَ ریسٹورنٹ بند کُت ءُ ورگ زرتنت ما پدا تاجءِ موٹلءَ جمّاز بوتیں دیم پہ ساجدءِ کوٹیءَ تاجءَ مارا ہمدا ایر کت ءُ تاج شُت نوں من بوتاں ،داد اَت، ساجد اَت ءُ لہتے شیشگ سجّہیں شپ ما نشتیں گپ پدا ہما لبزانک اَت ، فلسفہ اَت ، شاعری اَت فیض احمد فیض ، گلزار ، م ، ن راشد، غالب ءُ دگہ بازیں سرھالانی سرا گپّ اَت بلئے ساجد گیش گپّءَ اَت ءُ من داد گوشدارگا اتیں برے برے دادءَ گپّے گپّے جت بلئے من بس نشت ءُ گوشداشت داد چوناہا گپّ کم کنت یا وَ گپّی جند نہ کنت بلئے دادءَ اگاں وتی تبءِ مردمے گون بہ کپیت گوں گڈا گپّے گپّے کنت ہمدا منا سما کپت بوت کنت من ساجد ہردو دادءِ تبءِ مردمیں داد اوّلی پرا من دیستگ اَت کہ وشھال اَت نزاناں بلئے منا ہمے سما بوت کہ انشپی دادءَ وتی تبءِ لہتے مردم دست کپتگ پدا ما وت نزانیں کہ ما چے وہدی واب کپتیں ۔۔۔

اے دگہ روچءِ ساھت 2:00ءَ چاراں یکّے دروازگءَ ٹکّگءَ اَنت ۔۔۔ من پاد اتک ءُ دروازگ پچ کُچ کُت چاراں تاج اِنت ہمدا مارا تاجءَ وابءَ پاد کُت ءُ ما چمّ ءُ دستے کُت ءُ پدا واتر بوتیں پدا ہما بوت کہ من ساجد دُمپارہ نہ دیست بلئے ساجدءِ نبشتانک ءُ اھوال برے برے ماں سوشل میڈیاءَ وانگءَ دست کپتاں اے ساھتءَ من اے نبشتانکءَ نویسگءَ آں ءُ انچو مارگایاں کہ ساجد گوں ما نشتگ تْران کنگا اِنت لبزانک اِنت ۔ شیشگ اِنت سگریٹءِ نیمانیں دبّی یے گوں لیٹرءَ ساجدءَ وتی ھبر کمو بند کُت ءُ چہ سگریٹءِ ڈبّیءَ دانگے کشّ اِت آس دات ءُ پدا وتی تْرانے بندات کُت ۔۔۔۔۔
ساجد تو نمیرانءِ