ا ر،569

عومر کریم بلوچ

(اے کسّہ ءِ مول مراد کسئی مارشتانی کُٹیگ نہ انت، وَ اے کسّہءِ درائیں نام پرزی انت،ابید کسّہءَ،، کسّہ  گوں راستیءَ بندوک انت،)

من وتی وانگی ءِ ھلاس کنگ ءَ پد  ایر کپتاں جہلءَ کہ   دمےسارت بہ کئیں سبائیگین ایں من بُرزءَ نشتگ 

انت گُشے ساہ گٹّگءَایں۔

شُما ھچبر ایش کُتگ  کہ  زمانگ گرنچ ئےءَ بستگ اگاں اے گرچءَ بُہ بوجءِ تاں درائیں گم تالان بنت ائو 

زمانگ گرچ ئےءَ بستگ۔۔۔!

کنگءُ کوئین،،،۔۔

ساعتءِ ھشت بج  ناں بلکیں ھشتءُ نیم بگر تو ، تو ھچبر جیڑیتگ کہ یک جنینءِ درد چے انت؟ یک جنین

 سکسءِ بابتءَ جیڑیت آ چون کنت؟ ما مردین و ھمک جاہ گُشیں کہ ما مُٹ جنیں بلے ہما  چاگردءَ کہ آئیءَ 

سکینڈءُ ساہتاں زاہءُ بد  دیگ بیت ،ہما جنیں کہ یک چاگردےءَ بند ا نت  آ چون کنت  ؟

بہ بکشیت من وتی راہءَ چہ گسر کپتاں،

شپءِ ساہت ھشتءُ نیم انت نو بچار وھدءُ پاس منا شریءَ یات انت۔

شو شو کنانءَ گاڑی اتک ، من ھچ کمار نہ کُت بلے یک چیز من حیال کُت کہ   کنگءِ گاڑی منی نزیکءَ اتک 

گڑا کانچ بُرز بوتاں۔

من داں دیراں اوشتاتاں وتی جاہءَ دگءِ اے کشءُ آکشءَ، کساس سِئی  سیکنڈءَ پد  کوئین اتک،

مناں گمان نہ ات کہ  اے کوئین انت ، بلے من ا ناگہ دَر   پَچ بوھگءَ دیست گڑا دیستگ کہ اے و 

کوئین انت،اینگو آنگو چارگءَ پد کوئین وتی گاڑیءَ چہ ایر کپت ءُ کنگءِ گاڑیءَ سوار بوت۔

کساس کلاکے گوست من ودارءَ انت کہ کوئین گوں کنگءَ ایر کپیت بلے ناں، گُشے سالی تُن ئے کہ نہ

 پروشیت  کلاکے ءُ نیم گوست بلے من زانت کہ مرچی ۔۔۔۔ باگءِ ھنڑال آپءَچہ پُر بنت  مئیس کش 

انت ،ھدا بزانت چنچو وھد انت کوئینءِ  ھنڑال ھشک بوتگ انت۔من درائیں چیزاں گندگءَ آں  ہما آپ

 کہ چاتءَ چہ دراھگءَ انت ءُ پدا ہما کُندارءَ سربوھگءَ انت،دلءَ گُشت کہ یک برے برو کُندارءِ دپءَ 

تَرین،  پدا منی ارواح ءَ منا داشت کہ نہ چو مکن کہ اگاں یک کُندارے ءَ آپ رسیت گڑا ترا چے  تاوان 

بیت؟

گڑا من پدا وتا داشتءُ آپءُ کندار ، یا بگوش کوئینءُ کنگءِ کسہءَ وانگءَ اتاں ندارگ کنگءَ اتاں ، من 

ایوکءَ آپءَ گنداں کہ چول جنان انت   ، مُرگ چوں چوں کنان انت ،اے مُرگانی چوں چوں کنگءَ چہ 

منی ارواح ءَ انچیں تاھیرے رست داں زندءَ من اے تاھیر وتی ارواح ءِ تہا نہ ماریتگ،پدا من ایش کنگءَ 

انت کہ کندار کساس دوکلاکءَ پد  وتی نرمیں گالوارءَ گوں درائینگءَ انت کہ  اے  ھدا  اے استی پروردگار  اے 

منی واھند ،من کجام دپءَ  و کجام پاکیں نیتءَ تئی منتءُ شگرءَ  بگراں کہ تو منی کرنیگیں ھنڑالاں آپ سر 

کُتگ ، اے ھدا تو سرپد بوتگ ئے  چہ کرناں اے ھنڑال ھشک انت ، بلے تو یک مھروانیں زات  ئے ، 

اے ھدا من کجام وڑا تئی شگرءَ بگریں ، کہ تو  رازیگ بہ بے اے ھدا من ھمک وڑ بہ کئیں بلے تئی 

داتگیں  دادانی شگرءَ سرجمیءَ گپت نہ کئیں۔

اے توارءِ  ایش کُنگءَ پد من ھیران اباکہ بوتاںءُ سر جہل کُت ءُ سجدگءَ کپتاں ءُ  ھاوندءِ شگر گپت نزاناں 

چوں بلے داں منا یات ایں من زندگیءَ گوں اے وڑا اے دابءَ واجہ ھدا ءِ شگر نہ گپتگ،دلءَ چہ یک 

شگرے دراتک۔

کساس دو کلاکءَ پد  کوئین وتی گاڑیءَ و کنگ وتی گاڑیءَ ھر دو  رہادگ بوت انت۔بلے زمینءِ تہا یک انچیں وشبوئے است ات من اباکہ بوتاں کہ اے وشبو دنیائی وشبو ئے  نہ انت۔! 

پہ آڈیو گوشدارگءِ ھاترءَ ادا کلک بہ کن یے