علی گوہر /شرلی
یک روچے پیل درکپتگ ات جنگل
ءَ پہ چرگے ءَ آئی ءَ وارت ءُُ چرت تہ دیست کہ پسے پیداکیں۔ چو نئے بی بی تو چے
چارگ ءَ ات
پیل ءَ جست کت۔بز ءَ پسو دات من ورگ ءُُ چرگے ءِ شوہاز دراتکگاں۔پدا
پیل ءَ گشت تئی و میتگ ءِ کر ءَ کشاں ورگ ءَ شریں کاہ
مچیں ءُُ تئی سنگدانک ہم
کسان انت منی حیال ءَ ترا پہ چرگ ءَ چش دور ءُُ دراج آیگ ءِ ہچ زلورت نہ انت۔ بز
ءَ درائینت من پمشکہ
چہ بازار ءَ دور ءُُ دراج اد ءَ اتکگاں کہ بازار ءِ چپ ءُُ
چاگرد ءَ ہچ شریں کاہ ترا دز نہ کپیت۔ اے درہ من وارتگاں توزانے چہ تو من
گیشتر
وراں اٰٗ ءَ وتی پلہ ءَ برز کنان ءَ گش۔
