زمین ءِ گَم (نبشتہ کار : چراگ رژن)


بہ گندئے من بانداتگیں روچ ءَ درآیگ ءَ مہ گنداں ءُ سھب ءِ مُرگانی چِری چِری منی گُوشاں مہ کپ اِیت بہ گند ئے بانداتگیں سُھب منی نیستی ءِ سُھب بہ بیت
ھر نیمگ ءَ اے بدیں ھال شنگ ءُ تالان بہ بیت اے بے وپائیں زند ءَ ھچ ستک نیست کدی ءُ کجا دروھیت من ءَ وتی گم نہ انت نا من ءَ مرگ ءِ ترس انت اے پہ من چشیں مزنیں گپے نہ انت۔
پہ من اے مزنیں گپے کہ پہ وتی ھاک ءَ ھچ کت نہ کت من پہ وتی راج ءَ ھچ کت نہ کت
ھمے یکیں گپ اِنت مُدام من ءَ اندر ءَ وران انت چو وروک ءِ پیم ءَ من ءَ اے زندگی ءَ چہ ھچ وڑیں تما ءُ تلب نیست۔
تو شر زان ئے کہ یک بنیآدمے چہ ودی بوھگ ءَ گوں گلام دارگ بہ بیت ءُ چہ وشیاں زبھر کنگ بہ بیت آئی ءِ ھمک واھشت ھاکاں ھوار بنت آ چے واھگ داریت ءُ چے تما کنت
آ گلام انت بس گلام گلام ءِ کار بس گلامی انت
آ چے زانت وشی چی یے ءُ گم چی یے آ کجا زندمان ءِ زیبائیں دْروشماں دیست کنت آئی ءِ نگاھاں امروز ءَ ءُ کیامت ءَ ھچ تپاوت نیست بِہ گِندئے کسّ ئے منی گپاں پوہ مہ بیت نوں تِچک کن آں گش آں منی نِزّ آں دنیا ءِ تہ ءَ کمتریں انسان ھما اَنت کہ آھانی زمین پُلگ بہ بیت وتی زمین ءِ سرا چو درامد ءِ رنگ ءَ زندگی بہ کنت
بہ گندئے پہ لھتیں مردمانی واستا اے ھشکیں گپ انت ھما مردماں جست کن ھماھاں اے درد ماراتگ ءُ سما کتگ
کجام کسہ ءَ بیاراں!
من وتی زمین ءَ ھون چو نِھنگ ءِ ھار ءَ تچگ ءَ دیستگ ، مکھیں ماتانی پریات ءُ چورھیں زھگاناں شدلاپی ءَ دیستگ، من گھار پہ بندیگیں برات ءَ گریوگ ءَ دیستگ ، پیریں پتانی ھساء بیگواھی ءَ دیستگ ، بے وسانی گس سچگ ءَ دیستگ ءُ من گوں ھوناں لیگاریں تنگوھیں بچانی جون دیستگ ۔
منی زند گوں ھمے ندارگاں گوں گوستگ دگہ چے بہ گوْش آں دگہ کجام کسہ ءَ بیاراں چم ارس بنت ءُ دل ھون بیت نوں اوپار کنگ نہ بیت
اے درستاں پہ جیڑگی اِنت۔
زمین ءَ پہ بَچّے بوھگی اِنت پہ مکھیں مات ءُ گھاراں پہ مزاریں براتے بوھگی اِنت پہ چورھاں درد مندے بوھگی اِنت پہ پیریں پِتّاں دست ءِ ھسا بوھگی اِنت
بس انت نوں اے زندانیں زند ءَ زندگی کنگ گران اِنت
کرنے گوستگ کہ ما بندیگیں نوں جیڑگی اِنت من ءَ ءُ درستاں جیڑگی اِنت
بہ جیڑ کہ ترا جیڑگی انت
شوھاز وت ءَ ، بوان وت ءَ ءُ بزان وت ءَ کہ تو کے ئے
پرچا بے وس ئے پرچا بزگ ئے؟
زبان گار تئی ءُ پَجّار گار تئی بلے پرچا ؟؟ اے کے انت کہ من ءَ بیگواہ کنگ ءَ انت اے درست جیڑگی انت تھنا من ءَ انا ترا، من ءَ ءُ کُلّاں جیڑگی اِنت اے گم تھنا منی نہ اِنت اے گم ھما کس کہ اے مسکیں زمین ءَ نشتگ کُلّاں مارگی اِنت
اگاں تو زندگ بوھگ لوٹ ئے
وتی منی مہ کن پہ نام مہ کن پہ زمین بہ کن زمین زندگ کنت ترا زمین زادگ زندگ بنت کدی نہ مِرّ اَنت پہ نام زندگیں بیگواہ اَنت پہ زمین ءَ زندگیں انگت زندگ اَنت چو بالاچ ، کمبر ، سباء ءُ اکبر ءِ ڈولا داھم نمیران بنت
اے جنگ بلوچ ءِ جنگ اِنت بلوچ سرڈگار ءِ جنگ اِنت
بیا ھور بہ اِیں ھواری ءَ سرگریں زمین ءِ گماں وتی کوپگ ءَ بندیں بس پہ زمین جیڑیں پہ زمین زندگ بہ اِیں ءُ پہ زمین مِرّ اِیں۔